Η συζήτηση για τη σύγχρονη εποχή ξεκίνησε με τη Φρανκφούρτη του σήμερα, και συγκεκριμένα με το κτήριο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας των Coop Himmelb(l)au, το Deutsches Architekturmuseum και το Μουσείο Διακοσμητικών Τεχνών του Richard Meier. Tα κτήρια αυτά καλύπτουν ένα μεγάλο φάσμα της εποχής που θα εξετάσουμε στην πορεία του μαθήματος, ενώ ανοίγουν διαφορετικές συζητήσεις για τη σχέση του παλαιού με το καινούριο σε πολεοδομικό, αρχιτεκτονικό, αισθητικό και πολιτικό επίπεδο.
Με αφορμή τη σύγχρονη Φρανκφούρτη, η συζήτηση μεταφέρθηκε στην Αθήνα του τελευταίου μισού αιώνα. Το “τέλος της μεταπολίτευσης” εξετάστηκε μέσα από τη σχέση αρχιτεκτονικής, πολεοδομίας, χωροταξίας και σχεδιασμού όπως αυτή εκφράζεται μέσα από ρυθμιστικά σχέδια, αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, αναθέσεις έργων μεγάλης κλίμακας αλλά και την οικιστική ανάπτυξη – νόμιμη ή αυθαίρετη.
Κλείνοντας την εισαγωγή στη σύγχρονη εποχή, η συζήτηση έκλεισε με τον Χιλιανό αρχιτέκτονα –και αποδέκτη του φετινού βραβείου Pritzker- Alejandro Aravena. Με αφορμή το “νέο παράδειγμα” που προβάλλει ο Aravena μέσα από το αρχιτεκτονικό του έργο, η συζήτηση επικεντρώθηκε, πέρα από τον ιδεολογικό προσανατολισμό του αρχιτέκτονα, στις συνθήκες και τις συγκυρίες που επιτρέπουν τη δημιουργία αυτού του “νέου” παραδείγματος.
–
Παρουσιάσεις Διδιασκόντων:
HT6_To_Telos_tis_Metapolitefsis_Ν_Belavilas